adj.

Քարոզեալ յառաքելոց.

Առաքելաքարոզ հաւատք, կամ օրէնք. (արծր. ՟Գ. 1. եւ 5։) (Տօնակ.։)

Եւ Որ քարոզէ առաքելաբար, կամ քարոզեալ է եւ հռչակեալ իբրեւ առաքեալ ոք.

Առաքելաքարոզ նահատակ. (Թէոդոր. մայրագ.։)