s.

ԱՌԱՒԵԼԱՍՏԱՑՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ ԱՌԱՒԵԼԱՍՏԱՑՈՒԹԻՒՆ πλεονεξία, avarita, aviditas. որ եւ ԱՒԵԼԱՍՏԱՑՈՒԹԻՒՆ. Մեծութիւն, եւ իղձ մեծութեան. ագահութիւն.

Նաեւ քան զամենեսին՝ որք ի զօրութիւն, յիւրմէ առաւելաստացութենէ ձեռնհաս եղեալ՝ յամենայն կամս վայելեաց. (Փիլ. նխ.։)

Կարօտագոյն հոգւոջն առ զօրութիւն՝ առաւելաստացութիւն զինուորութեան (կամ սպառազինութեան) հանգիտասցի. (Փիլ. լիւս.։)

Փախչելով յառաւելաստացութենէ. (Սահմ. ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առաւելաստացուածութիւն առաւելաստացուածութիւնք
accusatif առաւելաստացուածութիւն առաւելաստացուածութիւնս
génitif առաւելաստացուածութեան առաւելաստացուածութեանց
locatif առաւելաստացուածութեան առաւելաստացուածութիւնս
datif առաւելաստացուածութեան առաւելաստացուածութեանց
ablatif առաւելաստացուածութենէ առաւելաստացուածութեանց
instrumental առաւելաստացուածութեամբ առաւելաստացուածութեամբք