hy    |   fr

Առատմտութիւն

cf. ԱՌԱՏԱՄՏՈՒԹԻՒՆ.

Ընդ որոյ քաջութիւնն եւ առատմտութիւն զարմացեալ. (Յիշատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առատմտութիւն առատմտութիւնք
accusatif առատմտութիւն առատմտութիւնս
génitif առատմտութեան առատմտութեանց
locatif առատմտութեան առատմտութիւնս
datif առատմտութեան առատմտութեանց
ablatif առատմտութենէ առատմտութեանց
instrumental առատմտութեամբ առատմտութեամբք