adj.

Առաւել կամ յոյժ առատ.

Պահեսցուք առատագոյն ողորմութեամբ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 22։)

Եւ Առաւել առատաձեռն.

Ի յայլոց ձեռն յուսալ՝ առատագոյն լինել յինչս իւր. (Շ. ընդհանր.։)

Եւ Առաւելագոյն. գերազանց. անհամեմատ.

Առատագոյն եւս պաշտաման եհաս յիսուս. յն. տարբերագոյն. (Եբր. ՟Ը. 6։)