εἱδιώτερος. specialis. Յատկական. սեպհական. որոշեալ. առանձնական. յն. տեսակագոյն.
Զոր ինչ դու պահեցեր ազգակցութեան անուանցն, զնոյն եւ մեք պահանջեսցուք առանձնաւորականսդ՝ ըստ քում ստեղծանելոյդ. (Առ որս. ՟Զ։)
Զերիսն հատուածս առանձնաւորականս (զհաւատ, զյոյս, զսէր) ի մի եւ ի նոյն խորհուրդ դիտեսցես. (Նար. ՟Ժ։)
Եւ ὐποστατικός, hypostaticus, personalis, relativus. Անձնական. ենթակայական. առնչական, սեպհական իւրաքանչիւր անձին. (որպէս հայրութիւն, որդիութիւն, հոգիութիւն)
Ոչ ծանօթութիւնքն յիւրաքանչիւր ումեքէ բարձեալ լինի, եւ ոչ առանձնաւորական նմանութիւնքն յայլում ումեք երեւեալ. (Յհ. իմ. երեւ.։)