ԱՊԱՇՆՈՐՀԱԿԱՆ ԱՊԱՇՆՈՐՀԵՆԻ Յայտարար կամ յանդիմանիչ ապաշնորհութեան եւ վատթարութեան ուրուք. որպէս ազգ ինչ մակբայի.
Ապաշնորհականն, իբրու թէ ծառայ չար։ Ապաշնորհենին, որպէս նախատելով թշնամաբար ասէ ումեք՝ դժմիտ. (Երզն. քեր.։)
Ապաշնորհենին (մակբայ). դժմի՛տ. ձառադէմ. ապադէմ. ապաժաման. (Թր. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապաշնորհենի | ապաշնորհենիք |
| accusatif | ապաշնորհենի | ապաշնորհենիս |
| génitif | ապաշնորհենի | ապաշնորհենեաց |
| locatif | ապաշնորհենւոյ | ապաշնորհենիս |
| datif | ապաշնորհենւոյ | ապաշնորհենեաց |
| ablatif | ապաշնորհենւոյ | ապաշնորհենեաց |
| instrumental | ապաշնորհենեաւ | ապաշնորհենեաւք |