Ապականութիւն. ապականիլն.
Վասն տեսանելոյ հանապազօր զհոգեկորուսացն զապականումն. (Փարպ.։)
Ի խոպանումն եւ յապականումն վարակեալ. (Յհ. կթ.։)
Միոյ տեղւոյ ապականումն ծածկէ զայլոցն ողջութեան անուն. (Խոսր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապականումն | ապականմունք |
| accusatif | ապականումն | ապականմունս |
| génitif | ապականման | ապականմանց |
| locatif | ապականման | ապականմունս |
| datif | ապականման | ապականմանց |
| ablatif | ապականմանէ | ապականմանց |
| instrumental | ապականմամբ | ապականմամբք |