Աշխատակիր

adj.

Կրօղ աշխատութեան. եւ Ուր կրի աշխատութիւն.

Աշխատակիր անձամբ, եւ ճգնազգեաց առաքինութեամբ. (Շ. բարձր.։)

Աշխատակիր ջաստակօք. (Նար. առաք.։)

Եւ ոչ ոտք աշխատակիրք՝ հանգստեան կամ լուացման կարօտք. (Սարկ. հանգ.։)