adj.

παρανομώτερος, -ον. iniquior, -ius, εὑαγέστερος, scelestissimus. Առաւել կամ յոյժ անօրէն (անձն կամ գործ).

Ունին յանձին զբռնաւորն զանօրինագոյնն քան զհերովդէս՝ մամոնայ։ Սպանութիւն քան զամենայն սպանութիւն անօրինագոյն։ Եւ զի՞նչ քան զայս բան անօրինագոյն լինիցի արդեօք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 7։ ՟Բ. 23։ եւ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32։)

Ե՛ւս անօրինագոյն է քան զարիւնահեղ սպանողացն չարութիւն. (Մանդ. ՟Ա։)

Ե՛ւս անօրինագոյն քան զնոսա. (Իգն.։)