adv.

Առանց օտարանալոյ ի բուն կարգէ. անխոտոր եւ անմոլար ուղղութեամբ. իսկապէս.

Իմաստասիրեցելոյն անօտարաբար ոգի անյեղյեղելի։ Որ անօտարաբար իմաստասիրեալն է, գուտ առնէ. (Փիլ. լին.։)