adj.

ԱՆՓՈՐՁԱԲԵՐՁ կամ ԱՆՓՈՐՁԱԲԵՐ Ի վեր քան զամենայն փորձ. կամ որ ոչ բերի ընդ փորձիւ.

Սակաւ եւ կամ ոչինչ գիտէ առաւել (քան) զբնութեան զանփորձաբերձ (կամ զանփորձաբեր) մեծութիւն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 107։)