adv.

ἁπείρως. imperite. Իբրեւ անփորձ. տգիտաբար. առանց քննութեան. վեր ի վերոյ.

Բերելով տարացոյց անփորձաբար. (Յհ. իմ. ատ.։)

Անփորձաբար յապարիզին ելեալ. (Սկեւռ. լմբ.։)

Խնամ տանել ոչ անփորձաբար, այլ հոգածութեամբ. (Բրս. հց.։)

Անփորձաբար քննութեամբ համարելով զճշմարտութիւնն զստութիւն. (Պիտ.։)

Անփորձաբար անդր սողոսկեալ հոսեցաւ։ Մտաւորն՝ որ պաճարապէս անփորձաբար նմանեաց. մարդ ի պատուի էր, եւ ոչ իմացաւ. (Անյաղթ հց. իմ.։)