adv.

ԱՆՓՈԽԱՏՐԱԲԱՐ ԱՆՓՈԽԱՏՐԱՊԷՍ ἁμεταβόλως. sine mutatione. Առանց փոխատրելոյ. անփոփոխապէս. անյեղապէս.

Ինքն յիսուս առ մեզ անփոխատրաբար եկեալ. (Դիոն. երկն.։)

Ըստ յատկութեանցն եւ ի ներգործութիւնսն մնացին անփոխատրաբար. (Ման. առ գր. տղ.։)

Անփոխատրապէս, քանզի մնաց եւ որ ինչ էրն միշտ։ Անփոխատրապէս (կամ անփոխադրապէս) ասէ զնա լինել ըստ մեզ. ոչ նոյն բնութիւն զայսոսիկ, թէ եւ նոյն ինքն զերկոսին (ունելով). (Մաքս. ի դիոն.։)