adj.

διαπορθμευτικός. traducens, diffundens. Որ ունի զկարողութիւն անցուցանելոյ. փոխանցօղ. փոխանցողական.

Առ ի լուսաւորութիւն՝ անցուցողական ունակութեանն անպատեհութեան։ Խառն ի սպիտակէ եւ ի սեւոյ՝ անցուցողականիւ զօրութեամբ զծայրիցն շաղկապականութիւնն (յայտնէ). (Դիոն. երկն.։)