Անտրամախոհ, Ի, Ից, Աց

adj.

Որ չխորհի քաջ կշռութեամբ. անխոհական. անբանական. աղէկ չմտածօղ, չմտածած.

Անտրամախոհն ատաինոս։ Յանտրամախոհէ անտի եհաս քեզ պատահումն։ Մի՛ հպարտասցիս անտրամախոհ կածեօք. (Մագ. ՟Խ՟Գ. ՟Ձ՟Գ։)