adv.

ἁβλαβῶς. innoxie. Առանց վնասելոյ այլում.

Որպէս հուր անվնասաբար լուսաւորեալ. (Դիոն. երկն.։)

Մովսէս՝ ի մորենւոջն հուր ասէ անվնասաբար այրէր. (Մաքր. անդ։)

Զհրեղինութիւնսն անվնասաբար փայլատակեալ։ Լոյս համեմատ տկար աչաց անվնասաբար ծագեալ. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։)