Անվարկանելի

adj.

Յոչինչ համարելի. արհամարհ.

Ոչ էին լոկ մարդիկ նուաստ եւ ընկեցիկ, որ ի դէպ էր զասացեալսն ապականել, եւ անվարկանելի առնել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 39.) յն. παραλογίζομαι. minus supputo, male ratiocinor.