adj.

ἁπρεπέστερος, ἁπρεπέστατος, indecentior, indecentissimus. Առաւել կամ յոյժ անվայելուչ.

Առ ի բաց վճարումն անվայելչագոյն կարծեաց. (Կիւրղ. ղկ.։)

Զօրէն խոյի անվայելչագոյն պաճարին. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)

Զանվայելչագոյնսն ի ներքս ածէ զորպիսութիւնս. (Յհ. իմ. երեւ.։)