Անվախճանաբար

adv.

ἁτελευτήτως. sine fine, sine ulla terminatione. Առանց առնլոյ զվախճան. մշտնջենաւորապէս. յաւիտեան. միշտ, յաւէժաբար.

Թագաւոր յաւիտենից որդի, որպէս միշտ եւ անվախճանաբար ունելով. (Կիւրղ. գանձ.։)