hy    |   fr

Անստուերաբար

adv.

Յայտնապէս. յստակութեամբ.

Անստուերաբար բարբառով բանի վերապատմեցին. (Նար. ՟Լ՟Գ։)

Բառնալ յաչաց մերոց զպատրուակն՝ յառել անստուերաբար առ ճշմարտութիւնն. (Յիշատ. ի Լմբ.։)