adj.

ἅκτιστος. increatus. Ո՛չ ստացեալ, եւ ոչ ստանալի, որպէս յն. ἅκτητος. non possessus, qu adquiri non potest. Բայց վարի որպէս յն. անստեղծ. անեղ. անեղական.

Երրորդութիւն անստացական։ Անժամանակ, անստացական. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)

Անստացականին, եւ միշտ էին աստուծոյ. (Կիւրղ. գանձ.։)

Զիա՞րդ եւ միաւորի անստացականն ընդ ստացականին։ Ստացական դէմ ընդ անստացականացն դիմաց շարադասեն. (Աթ. ՟Բ։)

Անստացական բանն. (Լմբ. յայտն.։)

Զանստացականէ յայտ առնելով զթագաւորութենէ. (Նանայ.։)

Եւտիքէս յերկնից եւ անստացական ասէր զմարմինն քրիստոսի. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Միանալ ասեմք բնութեանցն անստացականի եւ ստացականի անշփոթաբար եւ անբարժանապէս ... ստացական, մարմնով, եւ անստացական աստուածութեամբն. (Խոսրովիկ.։)