adj. adv.

ԱՆՊԱՏՈՒԱՍՏ եւ ԱՆՊԱՏՈՒԱՍՏԵԼԻ. Զոր չէ մարթ պատուաստել. անկցելի. եւ Անկարկատելի օրինակաւ. ...

Քակտիչ լուծանօղ անպատուաստ խզմամբ։ Բաժանեցայ, եւ անպատուաստելի կտրեցայ։ Անպատուաստելի հարուածեալս, կամ լուծեալս. (Նար. մծբ. եւ Նար. ՟Ի. ՟Հ՟Ա. եւ Նար. խչ.։)