adj. adv.

Կարի անպատշաճ.

Անպատշաճագոյն գոյութիւն։ Յաննպատշաճագունիցն հրաժարեալ հեռանայր. (Պիտ.։)

Թողլով զպատշաճն ընդ իս՝ յանպատշաճագոյնն իմ ընկղմեցան խորհուրդս. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Յանպատշաճագոյնսն ոչ թողացուցանել զիս տեառն։ Համարձակէր բարբառել նպատշաճագոյն. (Մագ. ՟Կ՟Ե. եւ ՟Ծ՟Ե։)