ԱՆՉԱՐԱԿՆԱԾՈՒԹԻՒՆ ԱՆՉԱՐԱԿՆՈՒԹԻՒՆ. ἁφθονία. invidiae, carentia, abundantia. Աննախանձութիւն. անաչառ առատաձեռնութիւն.
Ոչ իբրեւ զկիսապարգեւ, այլ իբրեւ զբարերար առատ մեծատուն անչարակնածութեամբ շնորհեաց զամենայն. յօրէնսն առատութեամբ անչարակնութեան աստուծոյ. (Փիլ. այլաբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անչարակնածութիւն | անչարակնածութիւնք |
| accusatif | անչարակնածութիւն | անչարակնածութիւնս |
| génitif | անչարակնածութեան | անչարակնածութեանց |
| locatif | անչարակնածութեան | անչարակնածութիւնս |
| datif | անչարակնածութեան | անչարակնածութեանց |
| ablatif | անչարակնածութենէ | անչարակնածութեանց |
| instrumental | անչարակնածութեամբ | անչարակնածութեամբք |