ԱՆՈՒՍՈՒՄՆԱԲԱՐ կամ ԱՆՈՒՍԸՄՆԱԲԱՐ. ἁμαθῶς, ἁπαιδεύτως. indocte, inperite. Իբրեւ անուսումն. տգիտաբար. առանց ուսման.
Անուսումնաբար ընդունին զառաքելական միտսն. (Բրս. գոհ.։)
Անուսումնաբար վարդապետել, կամ ասել. եւ յլն. (Առ որս.։ Կիւրղ. գանձ.։ Սարկ. հանգ.։)