s.

παρακοή. inobedientia. Անլսողութիւն. անհնազանդութիւն.

Ամենայն անունկնդրութիւն ընկալաւ զպատիժ պատուհասի. (Կիւրղ. գանձ.։)

Որդի անունկնդրութեան է. (Վրք. հց.։)

Զանունկնդրութիւն եւ զամնեայն ազգս մեղաց։ Եթէ ունկնդրութեամբ ունիք զօրէնս նորա, եւ եթէ անունկնդրութեամբ. (Իսիւք.։)

Մնան պարտական ատենի յաղագս անունկնդրութեան իւրեանց. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Յորժամ տեսանիցեն զմեզ դեւքն ի ցաւս անունկնդրութեանն. (Կլիմաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անունկնդրութիւն անունկնդրութիւնք
accusatif անունկնդրութիւն անունկնդրութիւնս
génitif անունկնդրութեան անունկնդրութեանց
locatif անունկնդրութեան անունկնդրութիւնս
datif անունկնդրութեան անունկնդրութեանց
ablatif անունկնդրութենէ անունկնդրութեանց
instrumental անունկնդրութեամբ անունկնդրութեամբք