cf. ԱՆՈՒՆԱԳՈՐԾՈՒԹԻՒՆ որ եւ ԱՆՈՒԱՆԱԳՈՐԾՈՒԹԻՒՆ. ԱՆՈՒԱՆԱՔԵՐԹՈՒԹԻՒՆ. Անուն կազմելն կամ հնարելն. կազմութիւն, եւ կոչումն անուան իրք.
Երկաւանդ անունն աբրամ մեկնեալ է հայր վերամբարձ, առ վերամբարձ բանի եւ ուսմնականի անունագործութեամբ. (Փիլ. լին.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անուանագործութիւն | անուանագործութիւնք |
accusatif | անուանագործութիւն | անուանագործութիւնս |
génitif | անուանագործութեան | անուանագործութեանց |
locatif | անուանագործութեան | անուանագործութիւնս |
datif | անուանագործութեան | անուանագործութեանց |
ablatif | անուանագործութենէ | անուանագործութեանց |
instrumental | անուանագործութեամբ | անուանագործութեամբք |