Անմարմնասեր, Ի, Ից

adj.

Որ է իբրու ի սերէ անմարմնոց. ազգակից եւ մերձաւոր զուարթնոց. զոր օրինակ լուսաւորք երկնից.

Անմարմնապէս լուսաւորն՝ յերկրի արիւն. (Անյաղթ բարձր.։)

Զլուսինն կոչէ անմարմնասէր, քանզի անմարմնոց է ազգկից՝ լուսովն եւ յերկինս կառուցմամբն. (Շ. բարձր.։)