adj.

Անմասն ի մարդասիրութենէ. անմարդի. անողորմ.

Ոչ զի անմարդասէր տէրն, այլ զի վհատեալ ծառայն. (Ոսկ. համբ.։)

Ես ոչ բնաւորեցայ մարդասէր գոլով՝ անմարդասէր ինչ իրս գործել. (ՃՃ.։)