adj.

ἁθανατώτερος. magis immortalis. Առաւել կամ տիրապէս անմահ. մշտնջենաւոր.

Մաքրագոյն եւ անմահագոյն բնութեան հասին (աստեղք)։ Ի բաց հանումն մահկանացուին եւ յոռւոյն՝ յաւելուած է լաւին եւ անմահագունին. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին.։)

Կենացն անմահագունից. (Պիտ.։)