adj.

Որ ոչն ճանաչէ զլաւն, կամ զերախտիս. անհանճար.

Անճանաչօղք բարեացն. (Յհ. իմ. ատ.։)

Անճանաչօղ եւ արհամարհոտ հպարտութիւնն Պերոզի։ Ոչ յանճանաչող եւ ոչ յանպիտան մարդկանէ. (Փարպ.։)