cf. ԱՆՁԱՅՆ.
Անձայնաւոր արարածք. (Սհկ. եկեղ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անձայնաւոր | անձայնաւորք |
accusatif | անձայնաւոր | անձայնաւորս |
génitif | անձայնաւորի | անձայնաւորաց |
locatif | անձայնաւորի | անձայնաւորս |
datif | անձայնաւորի | անձայնաւորաց |
ablatif | անձայնաւորէ | անձայնաւորաց |
instrumental | անձայնաւորաւ | անձայնաւորաւք |