adj.

Իբր անկարելի. անհնար. ἁδύνατον. impossibile.

Թէեւ անհնարելի էր ըստ ասելոյ ձեր՝ առանց զրկանաց իշխանութիւն վարել. (Շ. ընդհ.։)

ԱՆՀՆԱՐԵԼԻ. Որ ոչն անկանի ընդ հնարիւք այլոյ. անհնարին. անդարմանելի. անմեքենայելի. անյաղթելի, անբաւելի. անհուն. ἁμήχανος, ἅπορος.

Եւ թշնամւոյն անհնարելի պատրեստեսցես զվրէժխնդրութիւնն։ Բարութիւն ցանկալի, գեղեցկութիւն անհնարելի։ Անհնարելի նմա խորհուրդք, տարակուսելի հոդք. (Բրս. բարկ. եւ Բրս. երրորդ. եւ Բրս. ապաշխ.։)

Անհնարելի տէրութիւն. (ՃՃ.։)

Անհնարինք ի մարդկանէ՝ հնարելիք են քո անհնարելի Աստուածութեանդ. (Բենիկ.։)