Անհեղգ

adj.

Հեռի ի հեղգութենէ. անպղերգ. փո՛յթ. անդանդաղ. անձանձիր. իւմէնմէզ. գայրէթլի.

Բուռն հարին զանանց կենացն միամիտ սրտիւ, եւ անհեղդ մարմնով. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Խրատէին զէշն անհեղգ լինել. (Մխ. առակ.։)

Ուսուցիչն յստակ եւ անհեղգ վարդապետութեան. (Փարպ.։)