ն.

ԱՆԿՈՒՍՆԵՄ ἁθετέω, διαπτύω. sperno, respuo որ եւ ԱՆԿՈՒՇՆԵԼ, ԱՆԳՈՍՆԵԼ. Արհամարհել. անարգել.

Որ անկուսնելոցն է, անկուսնէ՛. եւ որ անօրինելոցն է, անօրինի՛։ Մի՛ ընդ ամենայն առողջութիւն զարմասցուք, եւ մի՛ զախտն անկուսնեսցուք. (Ածաբ. կարկտ. եւ Ածաբ. աղք.։)

Անկուսնեաց նախատանօք զկուռս։ Անկուսնէր զանունն Քրիստոսի. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Ժ՟Զ.։)