Որ ոչն կակղանայ. սերտ. անմեղկելի. անողոքելի. ἁμείλικτος. asper, implacabilis. չիկակղցօղ. եումշամազ. կեվլէմէզ. սէրթ.
Կենդանի վէմ բնութեամբ նա միայն է, որ անկակղանալին է յամենայն ախտից. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։)
Անամօթ դէմս ունէր, եւ անկակղանալի։ Ախորժե՞ս ուսանել, զիա՛րդ է նա անամօթ եւ անկակղանալի. (Ոսկ. խչ.։)