hy    |   fr

Անծող, Ի, Աց

(Ի Հին բռ.) մեկնի, անսովոր, տգեղ. այլ առաւել թուի նշանակել՝ արբանեակ չարութեան, որպէս անիծ կամ առիթ մեղաց. ըստ յն. προσαγωγός (առածօղ), իբր կաւատ. որպէս յայտ է ի յաջորդ բառէդ։