ԱՆԽՈՏԱՆ ԱՆԽՈՏԵԼԻ, Որ չէ խոտան, եւ ոչ խոտելի. ընտիր. պատուական. ընդունելի. անխարդախ. ազնիւ. ἅδολος (աննենգ).
Խոհականութիւնն, զոր նմանեցոյց աննենգ եւ անխոտան ոսկւոյ։ Պատէ սուրբ ոսկւով զտելով եւ անխոտանիւ առ ի սրբութիւն էութեան. (Փիլ. այլաբ. եւ Ել.։)
Անխոտան կատարելութեանն գլխաւորելոյ։ Ամենեւին անխոտանն եւ զօրավիգն կենցաղօգուտ պիտոյիցն։ Բարեացն լրմամբ միշտ անխոտան ցուցաւ. (Պիտ.։)
Արատաւորքն մարդկան՝ անխոտելի՛ են ժառանգք։ Թէպէտ ասացեալդ անխոտելի է. (Մխ. դտ.։)
Հանդրեձիւք լողալ ո՛չ անխոտելի է". այս ինքն զգուշալի՛ է. (Կլիմաք.։)