adj.

Որ ոչն է լաւ. անբարի. յոռի. վատթար. գէշ. քէօթիւ. ֆէնա.

Ինքն գիտասցէ զմարդ լաւ եւ զանլաւ. (Փարպ.։)

Անլաւք եւ թուլամիտք, որ ոչ ծանեան զճշմարիտ բարին. (Համամ առակ.։)

Ի դէմս լաւին եւ անլաւին։ Յաղագս անլաւիցն կոչեցելոց. (Երզն. քեր.։)