celui, celle qui maudit, qui fait des imprécations.
Որ անիծանէ. անիծանօղ. անիծօղ.
Զանիծիչս քո անիծից. (Ծն. ՟Ժ՟Բ. 3։)
Ընդէ՞ր խառնես զօրհնիչսդ ընդ անիծիչսն. (Մանդ. ՟Է։)
Ոչ ես անիծիչ, այլ՝ օրհնիչ. (Նար. ՟Ձ՟Բ։)
Եղեւ նա ի կողմ անիծչացն, զի մի՛ ընկալցին բազումք զանէծ. (Եփր. օրին.։)