adv.

Առանց թուլանալոյ. պնդապէս. յամառութեամբ.

Դժնդակագոյն քան զայս է անթուլաբար չարչարելն (կամ մնալն ի կարծիսն). (Նիւս. բն. (նոր ձ. անթողաբար։))