adj. adv.

Որ ոչն թերահաւատէ. եւ առանց թերահաւատելոյ.

Ետ միամիտ եւ անթերահաւատ խնդրողացն։ Անթերահաւատ յուսով. (Փարպ.։)

Խոստովանէր զնա տէր՝ անթերահաւատ. (Եղիշ. խաչել.։)