adj.

Որ ոչ թափի ի ձեռաց, կամ ձեռամբ այլոյ. անզերծանելի, եւ անկապտելի.

Կրկնադատ, եւ անթափելի. (Նար. ՟Ի՟Զ։)

Բաժակ բերկրութեան, եւ անթափելի ցնծութեան. (Վահր. յար. որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։)

Անթափելի եւ անլուծանելի պահեցաւ յաւիտեան կուսութեանն անապականութիւն. (Հ. կիլիկ.։)

Եւ անթօթափելի. անփարատելի. անպակասելի. անանց.

Զնոյն մզելով յանթափելի արբեցութեան զմայլումն հոգեւոր. (Հ. կիլիկ.։)

Ճաշակեցաք յանթափելի քո փափկութեանցդ. (Բրս. պտրգ.։)