hy    |   fr

Անթագաւորութիւն

s.

τὸ ἁβασίλευτον. Չունելն թագաւոր զոք ի վերայ իւր.

Անեղութիւնն եւ անթագաւորութիւնն։ Ո՛չ ուրեմն է նոյն էութիւն անեղութեան եւ անթագաւորութեան. (Կիւրղ. գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անթագաւորութիւն անթագաւորութիւնք
accusatif անթագաւորութիւն անթագաւորութիւնս
génitif անթագաւորութեան անթագաւորութեանց
locatif անթագաւորութեան անթագաւորութիւնս
datif անթագաւորութեան անթագաւորութեանց
ablatif անթագաւորութենէ անթագաւորութեանց
instrumental անթագաւորութեամբ անթագաւորութեամբք