ԱՆԶԱՏԱԿԱՆ ԱՆԶԱՏԵԼԻ. cf. ԱՆԶԱՏ.

Ե՛ւս քան զայս՝ անզատական. (Մամբր.։)

Որդի անզատելի. (ՃՃ.։)

Անզատելի է բազմութեանն միեղինութիւն յաստուածայնոյն առփմանէ. (Դիոն. ածայ. ՟Դ.) յն. ἁχώριτον նշանակէ եւ անտանելի, անըմբռնելի։