adj.

Բուն եւ ի բնէ անեղ, անծին, անել, աղբիւր ելմանց յաստուածայինս. անպատճառ պատճառօղ. սեպհական յորջորջումն Աստուածութեան, եւ անձին Հօր. ուր Որդի եւ Հոգի Սուրբ անեղ ասին եւ են՝ իբրեւ ծնունդ եւ ելումն.

Յանեղագոյն էութենէն (յԱստուածութենէն) Հայր կամ Որդի կամ Հոգի առանձնակի յիշեալ՝ դէմ առասի։ Էնն անեղ (Որդի) յանեղագունէն իջեալ Հօրէ՝ մարմին ստացական յարգանդէ Կուսին զգեցաւ. (Յհ. իմ. երեւ։)