չ.

ԱՆԴՐԱՔԱՅԼԵԼ. Քայլել յառաջ. եւ վազել. անցանել յայնկոյս.

Անդրաքայլեալ գլեցի զբլուրն մսեղէն։ Սոսկալի իրս արտաքոյ բնութեանն տեսանէին, զի մարմինն (մեռեալ) անդրաքայլէր ճոխութեամբ. (Պտմ. աղեքս.։ Ճ. ՟Թ.։)

Որ ընդ Եփրատ անդրաքայլեալ, եւ զաւազակսն սպանեալ. (Շ. վիպ.։)