s.

ԱՆԳՈՍՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆԳՈՍՆՈՒՄՆ. Անգոսնելն, եւ անգոսնիլն. λοιδορία. (հյ. լուտանք) contumelia (թշնամանք)

Ապա եթէ նորա անգոսնելոյն նոյնպէս անգոսնութիւն զարկանես, զհուրն բորբոքեցեր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։)

Մարմնական մխիթարութեան հանապազորդ անգոսնումն. (Վրք. հց. ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անգոսնումն անգոսնմունք
accusatif անգոսնումն անգոսնմունս
génitif անգոսնման անգոսնմանց
locatif անգոսնման անգոսնմունս
datif անգոսնման անգոսնմանց
ablatif անգոսնմանէ անգոսնմանց
instrumental անգոսնմամբ անգոսնմամբք