Անիշխանասիրութիւն. անհպարտութիւն. τὸ ἁκόμπαστον. alienum esse a fastu.
Գիտեա՛ զանհպարտութիւն նորա եւ զանգոռոզութիւն. ((յն. մի բառ) Ոսկ. յհ. ՟Բ. 26։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անգոռոզութիւն | անգոռոզութիւնք |
accusatif | անգոռոզութիւն | անգոռոզութիւնս |
génitif | անգոռոզութեան | անգոռոզութեանց |
locatif | անգոռոզութեան | անգոռոզութիւնս |
datif | անգոռոզութեան | անգոռոզութեանց |
ablatif | անգոռոզութենէ | անգոռոզութեանց |
instrumental | անգոռոզութեամբ | անգոռոզութեամբք |