ԱՆԲԱՒԱՆԴԱԿԵԼԻ. cf. ԱՆԲՈՎԱՆԴԱԿԵԼԻ. գրի եւ ԱՆԲԱՒԸՆԴԱԿԵԼԻ. որ եւ ԱՆՊԱՐԱԳՐԵԼԻ. ἁπερίγρπτος, incircumscriptus, ἅπειρος, infiitus.
Բաւանդակելի՛ մարմնով, անբաւանդակելի՛ Աստուածութեամբն։ Անբաւանդակելոյն եղեր բնակարան՝ Աստուածամայր եւ Կոյս. (Առ որս. ՟Թ։)
Որ թէ ողբան երկինք եւ երկիր, չեն բաւական իմ անբաւանդակելի կորստեանս. (Բենիկ.։)
Անհատքն անբաւանդակելիք են մեզ. իսկ անբաւանդակելիքն մեզ՝ անգիտելիք մեզ. (Նիւս. բն.։)